Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Φιλοζωικό Σωματείο Λευκάδας-
Μια συνεργασία που εμπνέει
Ο ΑΡΧΕΛΩΝ είναι μια οργάνωση που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και τη συνεργασία του κόσμου. Τα παραδείγματα ευσυνείδητων και ευαισθητοποιημένων πολιτών μας είναι πολλά, και για να γίνουν ακόμα περισσότερα, επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τη δουλειά του Φιλοζωικού Σωματείου Λευκάδας www.lawslefkada.gr το οποίο και συνεργάζεται στενά με τον ΑΡΧΕΛΩΝ στο θέμα των θαλασσίων χελωνών.
Η κ. Βούλα Αυλωνίτη μας επισκέφτηκε με την κόρη της Μαριλένα Κακλαμάνη στο Κέντρο Διάσωσης Θαλασσίων Χελωνών, με έναν αέρα παλιού γνώριμου φίλου, και έτσι είχαμε την ευκαιρία να μας μιλήσει λίγο για τις δραστηριότητες της στη Λευκάδα.
Η κα. Αυλωνίτη δραστηριοποιείται μέσω του Φιλοζωικού Σωματείου ως προς το κομμάτι που έχει να κάνει με τα άγρια ζώα. Κάθε φορά που εντοπίζεται μια τραυματισμένη χελώνα ο πρώτος φορέας που ενημερώνεται είναι το λιμεναρχείο. Στη συνέχεια, χτυπάει το τηλέφωνο της κα. Αυλωνίτη που ειναι διαθέσιμο «24 ώρες το 24ωρο» όπως μας λέει η ίδια. Εκείνη ειδοποιεί τον κ. Μπάμπη Καλό (κτηνίατρος), ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του, Κωνσταντίνα Παπαχρήστου, παρέχουν τις πρώτες βοήθειες στο ζώο και ενδεχομένως διανυκτέρευση, αν δεν είναι δυνατή η μεταφορά του την ίδια μέρα στο ΚΔΘΧ.
Καθώς στο νησί δεν υπάρχει κάποιος σταθμός Α’ βοηθειών για άγρια ζώα, η ομάδα της κα. Αυλωνίτη χαρακτηρίζεται από την «αυτοοργάνωση». «Έχουμε μάθει εμπειρικά, είμαστε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Παύλο Τσάρο (Υπεύθυνος Δικτύου Διάσωσης) και ό, τι μπορεί να γίνει από εμάς σε πρώτη φάση, γίνεται» μας λέει.
Χρήσιμη, επίσης, έχει αποδειχθεί και η καλή συνεργασία με το ΚΤΕΛ, το οποίο δέχεται να μεταφέρει δωρεάν στα δρομολόγια του  τις τραυματισμένες χελώνες ώστε να τις παραλάβει η ομάδα διάσωσης από το σταθμό στην Αθήνα.
Οι περισσότερες τραυματισμένες ή νεκρές χελώνες που βρίσκονται στη περιοχή της Λευκάδας φέρουν τραύματα από προπέλες ή σημάδια από δίχτυα, ενώ λιγότερες περιπτώσεις έχουν να κάνουν με ηθελημένο τραυματισμό από άνθρωπο. «Τον τελευταίο χρόνο, ο κόσμος ενδιαφερέται, ρωτάει. Θα βοηθούσε πολύ μια απελευθέρωση στον ίδιο το χώρο που βρέθηκε το ζώο για να ευαισθητοποιηθεί ακόμα περισσότερο» σημειώνει η ίδια.
Τέτοιες περιπτώσεις μπορούν να κάνουν πραγματικότητα το σύνθημα μας «Μπορούμε να ζήσουμε μαζί». Μέσα από την ομαδική δουλειά και τη συνεργασία για την πραγμάτωση ενός κοινού στόχου, μπορούμε να βελτιώσουμε το κόσμο αλλά και το πώς βλέπουμε εμείς τον κόσμο και τους εαυτούς μας. Ελπίζουμε το παράδειγμα των φίλων μας Λευκαδιτών να γίνει ο κανόνας.(Εύα Βάσιου)